Νότα Κυμοθόη "ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ" με Ποίηση
Η φύση ποιεί κι η πλάση όλη χαίρεται!!!Καλό μήνα με Ποίηση!!!
"Μικρά δοξαστικά στον ήλιο"
Σε είπα, σε δόξασα. Μου εδόθη μια ιδιαίτερη,
μια άλλη φωνή, που θαρρώ πως δεν είναι
μόνο δική μου. Οι χορδές των φωνών
όλων των έμβιων πλασμάτων της γης
διακλαδίζονται μέσα της.
Με την ίδια,
τη μια τούτη φωνή, σε υμνούν
σευμνούμε όλα μαζί.
Νικηφόρος Βρεττάκος, Ηλιακός Λύχνος
"Αειθαλές"
Σύνολο αμάραντο
Αμαρτωλό κι άχραντο
Σε κοσμοβριθή
της μνήμης φυτώρια.
Μετάνοια μαζί κι αναπόληση
η νιότη μας παραμένει.
Γ.Σ.Πατριαρχέα, Ήχων Συμφυή Χαριστήρια, 1994
"Εσύ, Εγώ και Κάτι"
Δός μου το χέρι σου και πάμε, αγαπημένη
Κι όπου μας βγάλει της ζωής το μονοπάτι:
-Είτε σ΄αθώρητο κι ολόφωτο παλάτι
είτε σ΄ανίσκιωτη καλύβα ερειπωμένη...
Ν. Ακταίος, Ίμεροι, 1943
"Αμοργός"
Τι να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπό σου;
Το ξέρω μέσα στα μάτια σου έγραψε ο κεραυνός τ΄ όνομά του
Το ξέρω μέσα στα μάτια σου έχτυσε ένας αητός τη φωλιά του
Μα εδώ, στην όχτη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει
Μόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις...
...Άνθη πουλιά ελάφια
Να πιάσεις από τα λουριά του Αχιλλέα τ΄άλογα
Αντί να κάθεσαι βουβή τον ποταμό να μαλώνεις
Πάρ΄τη σημαία της ζωής να σαβανώσεις το θάνατο
Κι ας μη λυγίσει η καρδιά σου
Με το τραγούδι των ληστών στα δάση των αρωμάτων
Με το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας
Με το μαράζι μιας άνοιξης στα φυλλοκάρδια του γκιώνη
Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί κι ένα δρεπάνι κοφτερό σ΄ένα χαρούμενο χέρι
Φτάνει ν΄ανθίσει μόνο...
Νίκος Γκάτσος, Αμοργός 1990
"Ηλιογέννηση σε τρεις χρόνους"
1
Άκουσα χαράματα στα λιβάδια
τα μουγγανητά των αγελάδων,
στους ποταμούς τραγουδιστά νερά
και στων δασών τη σκιερή δροσιά
την αγράμπελη να ψάχνει για το φως
ανήσυχη απ΄τω πουλιών τα φτερουγίσματα.
...
11
Ω! Ποιητή των λιβαδιών
απ΄των παιδιών τα ονείρατα
έλα κι απίθωσε στο πανέρι μου
τα μυρωμένα σου λουλούδια.
Ω! Ποιητή των ουρανών
απ΄ του κόσμου τα θαύματα
έλα κι απίθωσε στο λόγο μου
τις μελωδίες των αγγέλων.
Ω! Ποιητή της χαράς
απ΄ των ανθρώπων τους πόθους
έλα κι απίθωσε στην παλάμη μου
την απλοχεριά του ήλιου
Κι αδιάκοπα βύθισέ με στην απεραντοσύνη
το άγγιγμα των Κόσμων Σου να ρέω.
Απ΄ της καρδιάς μου την πλημμύρα
το Φως μοιράζω αντίδωρο, για τα παιδιά σου.
Νότα Κυμοθόη, Φως και Σκοτάδι, εκδόσεις Διογένης 1990
Από την όμορφη Αθήνα, με αγάπη για όλους και όλες που αγαπούν την Ελλάδα και τιμούν με σεβασμό το "Ελληνικό Πνεύμα"των δημιουργών της Ποίησης και του ελληνικού Λόγου, των γνήσιων Ποιητών και Ποιητριών της!!!
Γράφω:
"Άλιος Λόγος Φάος ΆΛιος Βάση Ηλίου Τετρακτύς Ανθρώπων Ροή Ιώνων Όλα, Ελεύσεως Ύπαρξη Χριστέ Άλιε Ροή Ιώνων Σωτήρια Τετρακτύ Όλον Όλων, Νους όλων τετρακτύς άλιος Κύριος υπαρκτός μήτρα όλων θεός όλων ήλιε."
Στο οπισθόφυλο του νέου μου βιβλίου "Το Λ των λέξεων και του Λόγου", εκδόσεις "Οι Αινιάνες", 2017
(Η Ποίηση των Ποιητών και όλα τα κείμενα έχουν Πνευματικά δικαιώματα κι είναι από βιβλία που έχουν εκδοθεί. Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Νότα Κυμοθόη)
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .